-
Je suis a Dutchmen, ou maybe toch niet?
Ik ben wat aan het twijfelen over mijn identiteit … ‘Je Frans is echt goed’, vertelt de vrouw me. Ik ben deze zomer in Grandcamp-Maisy, een stadje in Normandië, waar we voor één nacht een appartement hebben geboekt. Ik ben aan het inchecken en raak aan de praat met de vrouw achter de balie. Ze…
-
Zonder prompts toch in de Telegraaf
‘Goh, nou heb ik de Telegraaf gehaald,’ zeg ik zaterdagavond, op een feestje. ‘Waar heb je die gehaald?’ … Zo’n vrienden heb ik. Niet vragen: oh, wat leuk, hoezo? Nee, direct de draak ermee steken als ik dan toch eens keer wat te ‘zwetsen’ heb. Mooi. Ik houd daar van. Beide beentjes op de grond….
-
Stilte proeven
Een van de dingen die misschien wel het meeste indruk op me heeft gemaakt deze vakantie is die vrouw op het bankje. Of indruk … Dat is een groot woord. Iets wat me het meest bij is gebleven. Dat klinkt beter. En dan nog voelt dat niet helemaal fijn om te zeggen als je er…
-
De krant, de buurjongen en De Efteling
‘Ik ga naar de Efteling!’ Het moet nog zeven uur in de ochtend worden, als ik met de hond de inrit afwandel en het buurjongetje van een paar deuren verderop naar me roept. Doet hij anders niet. Nu wel. Vlak voordat hij de auto instapt. En je hoort aan zijn stem dat hij naar deze…
-
Van een Boerdonkse zolder naar een Duits museum
Zo veel verhalen … Iets met een schilderij dat aan een Duits museum zou zijn geschonken. Dat wist ik. Veel meer eigenlijk niet. Of ik daar misschien iets mee kon, voor een verhaal, zo werd ik getipt. Ja hoor, ongetwijfeld. Ik nam contact op met degene die het schilderij zou hebben geschonken en dus zit…
-
De val van misschien wel de grootste schrijver van Nederland
Ik schrijf. En dus ben ik een schrijver. Eentje zonder al te veel pretenties weliswaar. Want het enige dat ik met het schrijven altijd heb willen bereiken, is een kleine glimlach op het gezicht, bij mezelf, bij mijn lezers of publiek. Nee, dan mijn buurman, van een paar deuren verder. Hij komt oorspronkelijk uit Iran,…