Het schiet er telkens bij in: schrijven over waar ik mee bezig ben. Sorry. Maar nu dan toch: een snelle update. Niet volledig, maar allee … je zult het er mee moeten doen.
In een eerder bericht schreef ik al dat ik dieren op een kinderdagverblijf heb mogen ‘interviewen’. Even dacht ik dat een zelfde klus me opnieuw wachtte toen ik een belletje kreeg van een bureau uit Veghel. Dat wilde in een oplage van 300.000 exemplaren een full colour krant uitgeven voor Dierenpark Zie-ZOO en zag in mij de journalist bij uitstek om de interviews af te nemen en de teksten te schrijven.
Al snel bleek dat er meer achter het verhaal schuil ging:
de dierentuin is sinds enkele jaren eigendom van het Regionaal Autisme Centrum. Dat was daar ingestapt nadat het centrum had ervaren hoeveel positieve impact het werken met dieren heeft op het zelfbeeld van mensen met autisme.
Doel van de krant: begrip vragen voor autisme (de Autismeweek stond sowieso voor de deur), bekendheid geven aan de activiteiten van het Regionaal Autisme Centrum en de dierentuin zelf nog weer eens in de spotlights zetten.
Heel toffe klus.
Het verbaast me trouwens hoe opdrachten soms in elkaar kunnen grijpen.
Want vlak nadat de krant was verspreid, werd ik benaderd door Joli, een kleine zorgverlener, die ook kinderen en jongeren met autisme begeleidt (hoe toevallig kan het zijn, toch?). De website was verouderd. En vooral: het verhaal dat daar werd verteld sprankelde niet. Of ik teksten wilde schrijven die het bureau pasten als slim fit jeans.
De teksten zijn inmiddels klaar. De site is in aanbouw. En alsof de blije smileys die ik per mail retour kreeg nog niet genoeg waren, schreef Jolanda: “Echt helemaal perfect zo, Jeroen! Oprecht, gemakkelijk te lezen, duidelijk.”
Verder nog dingen?
Jazeker. Nog meer webwerk: ik schreef de teksten voor de site van Agnes van Wijk. Agnes is een kunstenares van oorsprong die het gevoel had dat ze meer voor mensen kon betekenen dan ze al deed en binnenkort een carrière switch naar ritueelbegeleiding maakt. Ritueelbegeleiding? Ja. Dat is een relatief nieuw beroep. Als ritueelbegeleider richt Agnes zich niet op de organisatorische kant van een uitvaart, maar op de inhoudelijke.
Mooie opdracht. Al was het alleen maar omdat Agnes zo ontzettend bevlogen is. Ik heb sowieso veel respect voor mensen die hun hart volgen, die keuzes durven te maken, daar dan vol gas voor gaan en vooral ook … mij daar dan bij betrekken ;-)
Ik vertelde al hoe opmerkelijk en hoe mooi het is dat opdrachten in elkaar kunnen grijpen.
Een paar weken terug werd ik gebeld door een dochter die haar moeder had moeten laten gaan. Of ik haar wilde helpen bij het schrijven van de teksten voor het bidprentje en het afscheidswoord dat zij tijdens de viering uit zou spreken. Heel intens. Maar zo mooi en zo dankbaar om te doen. Het is lastig om daar commercieel stappen in te zetten, maar juist het schrijven van zulke teksten, waar een lach en traan in mogen worden verwerkt, maken me echt blij. Te weten dat je mensen kunt raken met jouw teksten. Gaaf is dat.
En dat is een mooi slot ook voor nu. Zoals ik in het begin al zei: het is geen compleet overzicht, maar geeft wel goed weer waar ik de afgelopen tijd mee bezig ben geweest. Met een prachtige ambitie als uitsmijter bovendien: de ambitie om mensen te raken.
Wil jij dat ook? Ik help je graag.
