‘Jeroen, ze komen hier straks van RTL televisie opnames maken. We zoeken nog een figurant. Wil jij ons helpen? Duurt maar een half uurtje. Ongeveer …’
Het is maandagmorgen, iets over half elf. Mieke van den Heuvel, de gehoorspecialist en partner van Noud Optiek, vraagt of ik er om half twaalf wil zijn.
Prima. Doe ik, zeg ik, zonder door te vragen wat er van me wordt verwacht.
En terwijl ik naar dat moment toe werk, groeien de verwachtingen. Komt mijn modellencarrière, die naar mijn eigen bescheiden idee al veel te lang in het slop zit, ruim veertig jaar om precies te zijn, nu eindelijk van de grond? Wordt dit mijn doorbraak op tv? Als natural beauty. Met killer eyes waar De Linda over gaat schrijven en die er voor gaan zorgen dat ‘mijn’ filmpje viral gaat. De wereld over. Want die ogen achter die trendy bril van Noud Optiek. Zwijmel. Zucht.
En ik oefen in de spiegel gauw nog even mijn meest verleidelijke pose.
Komt dat trouwens even goed uit dat vanmorgen de kapster nog is geweest. Haha … Wel even checken nog. Ziet het er niet te gelikt uit? Te geföhnd? Toefje gel misschien nog voor de zekerheid. De wet look. En gelijk ook even die slag rechts vooraan in een net wat speelsere krul boetseren.
En dan in combinatie met die oogopslag. Even kijken … Oh ja!
Kun je trouwens al zien dat ik al twee weken naar de Bootcamp van Kim ben geweest? Ik trek mijn shirt uit, kruis de armen voor mijn lichaam, waar nog steeds geen sixpackje staat zie ik tussen neus en lippen, en span de biceps even aan. Hmmm, misschien heb ik nog een paar lesjes meer nodig. Niet erg voor vandaag. Maar met een tv-carrière in het verschiet wel iets wat ik bovenaan op mijn to-do-lijstje moet zetten: werken aan mijn lichaam. Onthouden!
Shirt weer aan. Of is een overhemd beter? Nee, te netjes. Dat wil mijn publiek niet zien. Die wil mij op tv hebben zoals ik ben: lekker, maar wel heel gewoon. En dan ‘gewoon’ in de zin van: aanspreekbaar. De knappe buurman, zeg maar.
Misschien wel even scheren nog. Stoppels zijn hip. Dat weet ik. Maar mij maken ze – vooral op tv denk ik – wat verwilderd en een tikkeltje ouder ook dan in het echt, terwijl ik me als model wil richten op de jongere, zelfbewuste vrouw; de vrouw die midden in het leven staat, haar zorgen heeft, haar trubbels, maar die vooral ook geniet van het leven en de kleine dingen om haar heen. Ik moet dus gaan voor de volwassen uitstraling, met een ondeugend en jeugdig randje. Ik beweeg langzaam mijn hoofd, terwijl ik in de spiegel blijf kijken. Naar links. Naar rechts. Ja. Even scheren maar.
En klaar.
Intussen heb ik mijn oneliner al bedacht en geoefend. Als Chimène, de knappe presentatrice van het programma (ik hoop zo dat ze er zal zijn), mij dadelijk vraagt waarom ik juist deze bril bij Noud heb uitgekozen, zal ik even wachten, een milliseconde, om haar vervolgens the look te geven, blik recht in de camera, en te zeggen, heel rustig, stemniveau ieieietsjes lager dan normaal: ‘Het oog wil ook wat … toch?’
Ja. Echt zin in.
Intussen ben ik een illusie armer en denk ik niet, en hoop ik ook niet eerlijk gezegd, dat De Linda over mij gaat schrijven. In plaats van door Chimène word ik welkom geheten door Bob en Henk, de cameraman met rastaharen met zijn te dikke geluidsman. Ze hebben een iets andere rol in gedachten dan ik, blijkt als ze me welkom heten: “Ah, daar hebben we de man van middelbare leeftijd met gehoorproblemen …’
Een reactie