Ik weet nou even niet wie ik moet geloven.
‘Het is geweldig wat je doet met die krant’, zegt hij. ‘En dan die verhalen van jou! Dat jij van zoiets kleins toch iets weet te maken … En dat elke week. Mag je echt trots op zijn!’
Vanmorgen kom ik terug van de Milieustraat. Even de frietpan weggebracht.
(Hoezo krijg ik in Word een rood kringeltje onder het woord frietpan?! Even naar vandale.nl. Frietpan. ‘Geen resultaat voor frietpan’. Huh?! Even doorzoeken: blijkt het frituurpan te zijn … Maar ik ken echt niemand die frituurpan zegt, jij?)
Die FRIETPAN had ik dit weekend aangezet, zonder dat ik had gezien dat er geen vet in zat. Daar kan hij niet tegen. Doorgebrand. En dus gisteren een nieuwe gehaald. Want een gezin met twee pubers zonder frietpan is niet denkbaar!
‘Ben even weg, schat’, had ik tegen het toetsenbord gezegd.
En door, denk ik, als ik thuis kom.
Maar dan zie ik hem wandelen, een dorpsgenootje. Ik groet hem. Vraag of hij lekker vrij is vandaag, waarna hij vertelt dat hij zojuist met een kwade kop weg is gegaan bij het bedrijf waar hij werkt. Het zat hem even te hoog.
‘Lust je koffie’, vraag ik.
Waarna we een uur lang in de tuin zitten te praten. Over het werk. Over het leven. En hij me dus tussendoor ergens complimenteert met de krant.
Leuk!
Maar dan dit …
Een vriendin van mijn dochter had een nieuw Plan A nodig voor haar vervolgopleiding, nadat het eerste Plan A was afgevallen. Ze hadden het er samen over gehad. Ze schrijft graag. Kennelijk. En nu gaat ze journalistiek studeren, zo vertelt mijn dochter gisteren tijdens het avondeten.
‘Wat fijn dat ze eruit is’, zeg ik. ‘En leuk ook, journalistiek! Dat had ik vroeger eigenlijk ook moeten gaan doen …’
Waarna ze wil weten wat ik voor opleiding heb gedaan.
Ik ga er serieus op in. Terwijl ik haar onderhand toch wel ken. Ik vertel dat ik bedrijfscommunicatie heb gestudeerd. Maar eigenlijk zat ze helemaal niet op een antwoord van mij te wachten. Wist ik al wel. Haar vraag was puur voor de vorm. Want het vervolg op haar vraag had ze al paraat.
‘Dan had je inderdaad beter journalistiek kunnen gaan doen. Dan had je het wat verder geschopt dan het dorpskrantje dat je nu hebt …’
En nu weet ik dus even niet zo goed wie ik moet geloven -)
Geef een reactie