Jeroen Vissers

dorpsjournalist, trouwambtenaar en schrijver die al meer dan 20 jaar op het punt staat om door te breken

‘Genoeg ideeën, maar er gebeurt zo weinig’

‘In Rusland zit een pipo en in Amerika een clown.’

Vanmorgen heb ik een monteur op bezoek. Voor wat onderhoud. Half uurtje werk. Of hij koffie lust? Ja hoor.

Aardige man. Komt uit Groningen, maar zit voor zijn werk regelmatig in Brabant. Hij is graag in deze hoek van het land, zegt hij. Vriendelijke mensen.

Hij heeft zelf twee honden, vertelt hij, als die van ons maar bij hem blijft smeken om een aai over zijn bol. Zijn allebei dertien jaar oud. En van daaruit is het maar een klein stapje naar de wereldproblematiek …

Zelf volg ik het nieuws zo veel mogelijk. Dat doe ik niet intensief. Ik kijk bijvoorbeeld zelden een talkshow. Het is vaak traag. Weinig inspirerend. En sowieso: meningen van anderen boeien me niet. Als ik zelf in grote lijnen weet wat er in de wereld gaande is, dan vind ik dat genoeg.

Eén keer heb ik een paar podcasts geluisterd, een paar jaar geleden alweer, toen ik onderweg was naar een ceremonie in het noorden van het land. Was er gelijk klaar mee. Oeverloos gezever.

Iedereen vindt iets.

En dat is prima. Dat mag. Nee, dat is goed! Meedoen. Is belangrijk.

Maar zo veel mensen, te veel mensen hebben tegenwoordig ook het gevoel dat hun mening er toe moet doen; dat die dwingend gedeeld moet worden; dat ik daarvan overtuigd moet worden. En daar ben ik eigenlijk wel klaar mee.

‘Weet je wat ik mis in Nederland’, vroeg een buitenlandse vriend van me, die nu een paar jaar hier woont. ‘Ik mis daadkracht. Genoeg ideeën, maar er gebeurt zo weinig.’

Ik kan daar wel in komen.

Waar je dan moet beginnen?

Afgelopen zondag ben ik bij een uitvoering van The Passion in Schijndel. Met muziek van de plaatselijke harmonie, met vier solisten en met een verteller, die het verhaal van Jezus vertelt, maar ook de link maakt met zijn dorp nu, met Schijndel.

Prachtige uitvoering. Serieus genoten. En met een – wat mij betreft – treffende conclusie, verwoord door de verteller. Dat we ons druk kunnen maken over de dingen in de wereld, maar dat we meer bereiken als we ons wat drukker zouden maken over de dingen dichtbij ons: de mensen om ons heen, ons dorp …

Kan ik me in vinden. Want daarin kan ik wel iets betekenen. Daar heb ik wel invloed op. Op die pipo en die clown niet …

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *