Drie jongens op de fiets

Ze fietsen een meter of vijftig voor me, naast elkaar, jas opengeritst, rugzak om de schouders, stampend tegen de straffe wind in. Het is half 2 in de middag.

Drie jongens op de fiets.

Op een of andere manier raakt het beeld me. Thuis heb ik nog een ansichtkaart. Dat gevoel. Nostalgisch. Herinneringen oproepend aan de tijd die, achteraf bezien, vol onzekerheden zat – zou zij ook verliefd zijn op mij? – maar verder compleet zorgeloos was.

Zo fietste ik zelf ook. Ooit.

Ik heb nog steeds het gevoel dat ik een hele toekomst voor me heb, een ongewisse toekomst ook, omdat ik me lekker mee laat gaan met de stroom, wachtend op wat er nog allemaal op mijn pad gaat komen. Maar zij helemaal.

Drie jongens op de fiets. Drie rugzakken.

Wat voor lesmateriaal hebben ze bij zich, voor zover het sowieso al meer is dan een laptop? En hoe gaan ze daar mee om? Met zorg? Hebben ze het vol gekliederd met tekeningen? Of staan er gedichten in de marge misschien wel, gemaakt in een moment van mijmering.

En zegt dat dan iets over hen?

Zegt dat misschien zelfs al iets over hun toekomst?

In mijn agenda en schriften tekende ik altijd poppetjes van Toon van Driel. Jaap en Dirk waren mijn favoriet, de stopper en keeper van FC Knudde. Jaap ‘beheers’ ik nog steeds, blijkt als ik het potlood erbij pak.

Zei dat iets over mij? Toen en nu.

Nou ja, waarschijnlijk wel, denk ik.

Dat ik het leuk vond om creatief bezig te zijn bijvoorbeeld. Dat ik mezelf prima kon vermaken, met niet meer dan een pen en papier. Dat ik de droge humor van Van Driel wel kon waarderen.

Zo was ik. Zo ben ik nog steeds.

Drie jongens op de fiets.

Zelf hebben ze misschien nog totaal geen idee van hoe hun toekomst eruit gaat zien.

Had ik ook niet, als jongen op de fiets.

En toch … verklapte de inhoud van mijn bruinleren boekentas – die ik nog tot en met het tweede jaar van de universiteit met me mee heb gesjouwd, inclusief sticker ‘Ik kom toevallig uit Erp’, ik wilde kennelijk vooral de jongen uit het dorp blijven – wel al veel.

Vanmiddag half 2.

Drie jongens op de fiets.

En een jongen op de fiets daar een meter of vijftig achter, die zich voor heeft genomen om elke dag te schrijven en nu bedenkt: ‘Geef me je rugzak en ik voorspel je toekomt …’

Misschien dat je beter een van die drie kunt zijn -)