Tijdens de nieuwjaarsreceptie deze week van enkele ondernemersverenigingen uit Veghel en Erp sprak ik een ervaren ondernemer. Internationale ervaring. Groot bedrijf onder zijn hoede gehad. En intussen op iets kleinere schaal een nieuw bedrijf gestart. Wederom met niet onverdeeld succes.
En toch …
Toch knaagde het ergens, vertelde hij me. Een groot respect had hij voor mensen die zich vol overgave storten op waar hun hart voor klopt. Mensen met de drive om echt goed in iets te worden; om een specialist te worden in hun vak of hobby. Die drive had hij niet. Hij was een generalist en wist van heel veel dingen weliswaar heel veel, maar er brandde geen heilig vuurtje in hem. En ja, dat miste hij wel eens.
Dan kunnen we elkaar de hand schudden, zei ik hem.
Want ik heb hetzelfde ‘probleem’. Ik doe heel veel verschillende dingen. Dat doe ik met veel plezier. Absoluut. En ik ben ook goed in wat ik doe. Die ervaring en dat vertrouwen heb ik inmiddels. Maar met overgave? Met de volle overtuiging om me zelf daarin door te ontwikkelen en te profileren? Nee. Dat niet.
Wil ik dat dan?
Ja. Soms wel. Ik zou wel vaker het gevoel willen hebben dat ik niet alleen energie steek in wat ik doe, maar daar ook energie van krijg. Dat ik niet alleen aan het geven ben, al klinkt dat misschien wat zwaarmoediger dan dat ik het bedoel, maar ook aan het nemen. Dat ik wat vaker intens geniet van mijn werk. Omdat ik denk dat je dat nodig hebt om beter te worden in wat je doet.
En ik heb daar ideetjes in. Al heel lang. Maar die sterven iedere keer weer in twijfels en – oké oké, ik zal het maar eerlijk toegeven – ook in luiheid.
Maar daarom ook dit bericht op mijn site. Ik had deze twijfels of wensen heel gemakkelijk voor me kunnen houden, met alleen de mensen om me heen die er weet van hebben. Maar door ze open en bloot op het web te gooien, dwing ik mezelf om mijn twijfels en luiheid te overwinnen.
Zie dit bericht dus maar als een schop onder mijn kont. Met voor jou als lezer de kans om mee te schoppen. Ik nodig je uit!
Nou Jeroen, hang dat bordje maar op je rug en loop mee in de carnavalsoptocht. Ik denk dat je dan veel schoppen onder je k… krijgt! Maar ja, dat fysieke zal je wel niet bedoelen.
De meeste mensen komen toch niet zo hoog, Theo. En jij al helemaal niet ;-)
Durf je het aan? Je zult nog versteld staan.