-
Het is tijd …
Dinsdag was de sterfdag van André Hazes. En je kunt van hem vinden wat je wilt, ik was fan. Nee, ik ben fan. Niet van zijn stijl van leven. Niet van zijn streken. Maar van zijn stem. Van zijn teksten. De smart en de snik. Altijd vind ik wel weer een ander nummer van…
-
Niemand die me stoort
Ik heb na mijn studie een aantal jaren voor verschillende bazen gewerkt, maar dat ging me niet goed af. Dat had deels met het werk zelf te maken, dat me niet helemaal lag, maar ook met de werkplek. Ik moet rust om me heen hebben. Het moet stil zijn. Zodat ik me helemaal en alleen…
-
Ik ben in zijn schaduw komen staan.
Hoe gaat het met Dré? Het is een vraag die me tegenwoordig vaak wordt gesteld. Heel vaak. Om niet te zeggen: iedere dag. En inderdaad, eigen schuld. Ik heb het er zelf naar gemaakt. Met mijn ongebreidelde reeks verhaaltjes op deze plek over de jongen. En dan te weten dat ik ooit de ambitie had…
-
Mijn snoepreisje naar Portugal …
Zojuist ging de telefoon op de redactie die ik beman; die van de Erpse Krant. Een vrolijke vrouw aan de lange lijn. Die direct heel enthousiast begon te vertellen over de herkomst van port. Mijn hart sloeg over. Die vertelt mij dadelijk dat ze een persreis naar Portugal aan het organiseren is om een…
-
Joleeeeeeene
Van die dagen dat je even klaar bent met alles en iedereen. Dat je geen zin hebt in het alledaagse. In dat wat je altijd al doet. Van die piekerdagen. Dat je de knorpot uithangt. Uit onzekerheid. Twijfels. Dat je zelfs serieus overweegt om de pen er definitief bij neer te gooien. Om eens…
-
Dat kun je wel zien, dat is Dré …
Zie hem stralen! Onze jarige Dré. En terecht natuurlijk, want je wordt maar een keer in je leven vier jaar oud. Dus hieperdepiep … hoera! Ja ja, kleine jongens worden groot. Zoals André Hazes al ooit zong, in een van zijn mooiste nummers ooit: ‘Je speelt nu nog met brokken …’ Mijn boezemmaat, collega,…