Ik zit de hele week al in een flow. Ik zing. Ik fluit. Ik dans. De hele dag.
I think I wanna marry you …
Reden: afgelopen zaterdag heb ik mijn eerste huwelijk als zelfstandig trouwambtenaar mogen sluiten. Dat was zo gaaf. Zo ongelofelijk mooi.
En dat je die eerste keer als ambtenaar je zus mag trouwen, maakt het natuurlijk wel extra bijzonder.
Dat moment dat zij daar aan komt lopen, over het bruggetje, met mijn vader die haar weggeeft, op prachtige muziek, in een sprookjesachtig mooie omgeving, met alle aanwezigen op en rondom het ‘strandje’ die klappen. Onvergetelijk. Onbetaalbaar. En even slikken ook.
Mijn eigen dochter van elf die ik een traantje weg zie deppen. Mijn moeder bij wie ik de mond zie trillen van ontroering.
Het moment dat ik tijdens de ceremonie een spontane en stevige knuffel krijg van Frank, de broer van de bruidegom, die me later nog ‘assisteert’ door met de hamer het huwelijk officieel te bezegelen. Zo puur. Zo mooi.
De blije gezichten. De trots. Het lachen. Traantjes die heel voorzichtig de ooghoeken verlaten om op de wang weg te worden gepinkt.
Elk moment in de ceremonie heeft zijn herinneringen nagelaten. En elk moment ga ik koesteren. Echt wel!
Maar het allermooiste en allerbelangrijkste: het bruidspaar dat me vertelt dat het van de ceremonie heeft genoten!
Dus: droombaan gevonden? Check!
Binnenkort mag ik mijn tweede huwelijk voltrekken als trouwambtenaar Meierijstad. Nu al zin in!
En ja, dit wil ik nog vaker gaan doen. Geeft een ongelofelijke kick om zo veel mensen te laten genieten van een van de mooiste momenten in iemands leven.
Dus eh … hoe zit het met jou: ben jij al getrouwd ;-)
Geef een reactie